Falënderimi i takon Atij që u premtoi durimtarëve shpërblim pa llogari dhe i përgëzoi falënderuesit e begative të Tij me shtim dhe iu kërcënua jobesimtarëve me dënim. Dëshmoj se nuk i takon adhurimi askujt me të drejtë përveç se Allahut dhe se Muhamedi është rob dhe i dërguar i Tij, i cili më së miri e falënderoi Zotin e tij dhe bëri durim në ligjet e Allahut pa asnjë ankim. Paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, mbi familjen e tij, mbi shokët e tij dhe mbi të gjithë ata që pasuan me të mira deri Ditën e Kiametit.

O ju njerëz frikojuni Allahut dhe dijeni se nuk ka njeri vetëm se jeta e tij është e rrethakuar me vështirësi apo me rehati. Robi në të dy gjendjet është i detyruar me detyra që duhet t’i realizon me qëllim që të plotësohet besimi i tij. Në gjendje vështirësie është i detyruar që të jetë me durimtarët, të cilët kur i godet ndonjë fatkeqësi thonë: “Të Allahut jemi dhe tek Allahu është kthimi jonë”. Allahu është Krijuesi i robit dhe Sunduesi i tij dhe Ai që ia përcakton jetën e tij dhe me të vepron çka të donë, kurse njeriu është rob i Allahut, atij i takon që t’i nënshtrohet Zotit të tij, mos të irritohet nga caktimi i Tij dhe ta din se kthimi është vetëm se tek Ai dhe nuk mundet të ik askush nga Ai. Kush goditet me një sprovë e fatkeqësi dhe dëshiron t’ia lehtëson vetvetes mundimet le ta rikujton shpërblimin e durimit dhe fjalën e të Dërguarit të Tij, alejhi salatu ue selam, i cili tha: “Nuk goditet besimtari me ndonjë vuajtje, shqetësim, sëmundje dhe pikëllim, derisa edhe ndonjë brengë e brengosë e që Allahu me të mos t’ia shlyejë mëkatet”.

Festa e vitit të ri nuk është as festë krishtere. Ajo burimin e ka tek paganët, para se evropa të bëhej e krishtere. Me përqafimin që evropa ja bëri krishterimit e futi edhe këtë festë në fenë krishtere që pastaj u bë pjesë e kësaj feje. Kështu së paku në thonë enciklopediat e vendeve evropiane.

Myslimani nuk beson në legjenda e aq më pak ndodhë që festat e tij të lidhen me besëtytni të ndryshme, sikur që ndodhë me festat e jobesimtarëve. Islami përveç që kompletoi jetën e myslimanit në çdo aspekt, i tregoi myslimanit edhe për festat që i ka në fenë e tij.

Festat të cilat i ka bërë Allahu për këtë ummet janë dy. I Dërguari i Allahut duke ju ndaluar ensarve që të festojnë festën e tyre të cilët e festonin në injorancën e tyre tha: “ Allahu juve ju ka zëvendësuar me dy festa më të mira se kjo, kurban bajrami dhe fiter bajrami.

Prej sezoneve të mëdha të ibadeteve janë edhe dhjetë ditët e para të muajit hynor dhul-hixhe. Këto ditë Allahu i ka veçuar dhe i ka dalluar nga të gjitha ditët e vitit. Transmetohet nga Ibën Abasi se i Dërguari i Allahut ka thënë: “ nuk ka ndonjë ditë që veprat e mira janë më të dashura tek Allahu se sa këto dhjetë ditë. I thanë e as xhihadi në rrugën e Allahut! Tha: As xhihadi në rrugën e Allahut përveq nëse del njeriu me vetën e tij dhe me pasurin e tij dhe nuk kthehet me asgjë” ( shënon Buhariu). Po ashtu nga Ibën Abasi transmetohet se i Dërguari i Allahut ka thënë: “ Nuk ka ndonjë vepër më të mirë tek Allahu e as më me vlerë se sa dhjetë ditët e Kurbanit. I thanë e as xhihadi o i Dërguari i Allahut? Tha: as xhihadi në rrugën e Allahut përveq ai njeri që ka dal me vetën e tij dhe me pasurinë e tij dhe nuk kthehet me asgjë prej kësaj (shënon Darimiu me zingjir të mirë).

Këto argumente dhe të tjera tregojnë se këto dhjetë ditë janë më të vleshme se të gjitha ditët e vitit. Gjersa janë më të vleshme se edhe dhjetë ditët e fundit të ramazanit. Por, dhjetë netët e fundit të ramazanit janë më të vleshme për shkakë të përfshirjes së natës së kadrit në të, e cila është më e vleshme se një mijë muaj.

Vëlla i nderuar, a dëshiron që Allahu ti falë mëkatet dhe të këqijat. A dëshiron të shtosh në vepra të mira dhe të ngritësh në shkalla të larta? A dëshiron dhoma dhe shtëpia në xhenetin e Allahut?

Nëse e dëshiron një gjë të tillë nga thellësia e zemrës tënde dhe i vepron këto vepra për hir të Allahut do ta arrish atë që e dëshiron dhe do ta realizosh atë që e kërkon me lejen e Allahut.